آیا جهان در نهایت تبخیر میشود؟
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۵۳۷۱۵
طبق ثابت انیشتین اگر نسبت جرم به حجم جهان بیش از عدد ۱۰ میشد، تمام اجرام کیهان در نهایت بهیکدیگر نزدیک میشود، اما در غیر این صورت ماده و انرژی تاریک جهان را با انبساطی شتابدار از یکدیگر دور میکند و در نهایت جهان تبخیر میشود.
به گزارش خبرنگار ایمنا، بشر همواره بهدنبال پیشبینی آینده خود است و برای بررسی وقایع پیشروی همیشه تلاش میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سرنوشت کیهان چگونه پیشبینی میشود؟
سرنوشت کیهان را از چند منظر میتوان مورد بررسی قرار داد. برای بررسی سرنوشت جهان در ابتدا باید به نظریه نسبیت عام انیشتین اشاره کرد که تغییرات بسیاری در قوانین گرانش بهوجود آورد. در کنار آن پس از اینکه هابل متوجه انبساط شتابدار جهان شد مسائل بسیاری در علم نجوم گسترش یافت. امروز متوجه شدهایم که در جهان کنونی کهکشانهای بسیاری وجود دارد و برخی از آنها در حال نزدیک شدن به کهکشان راهشیری هستند، اما برخی دیگر از این کهکشان دور میشوند.
کدام یک از کهکشانها به راهشیری نزدیک میشود؟
طبق بررسیهای انجامشده دانشمندان متوجه شدند که کهکشانهای نزدیک به راهشیری در حال نزدیکتر شدن هستند؛ درواقع کهکشانهایی مانند آندرومدا، ابر ماژلانی بزرگ و تمام کهکشانهای موجود در خوشه کهکشانی محلی در حال نزدیک شدن به یکدیگر هستند.
دلیل نزدیک شدن کهکشانها به یکدیگر چیست؟
خوشه کهکشانی محلی شامل سه کهکشان بزرگ و ۱۴ کهکشان کوچک است که بهدلیل جاذبه این کهکشانها، فاصله بین آنها در حال کاهش است؛ البته در مرکز کهکشانها سیاهچاله قرار گرفته است به همین دلیل میتوان گفت که سیاهچالهها در حال تشکیل مرکز جرمی در خوشه کهکشانی هستند و در نهایت تمام کهکشانها جذب این سیاهچاله مرکز میشود.
اهمیت نزدیک شدن کهکشانها بهیکدیگر چیست؟
فاصله کهکشان آندرومدا تا راهشیری بیش از یکونیم میلیون سال نوری است و این دو کهکشان با سرعتی شتابدار در حال نزدیک شدن به یکدیگر هستند که در نهایت شاهد ادغام این دو کهکشان خواهیم بود و این مسئله از اهمیت بسیاری برخوردار است.
آیا نزدیک شدن کهکشانها در خوشههای کهکشانی نیز مشاهده میشود؟
بله؛ اگر از دید کهکشانها فراتر را بنگریم متوجه تغییر فاصله بین ابرخوشهها و خوشههای کهکشانی نیز خواهیم شد. خوشههای کهکشانی همواره در حال نزدیکتر شدن بهیکدیگر هستند که این اتفاق بسیار حائز اهمیت است، زیرا پس از ادغام شدن برخی از خوشههای کهکشانی اطراف نیز به یکدیگر میپیوندند؛ البته این مسئله مربوط به میلیاردها سال بعد میشود که به دلیل وجود حرکتی شتابدار نمیتوان زمان رخدادن این اتفاق را مشخص کرد.
برای پیشبینی آینده کیهان چه مسائلی را باید بررسی کرد؟
برهمکنشی که در خوشههای کهکشانی وجود دارد در پیشبینی آینده بسیار مؤثر است؛ درواقع باید منتظر بمانیم تا متوجه شویم که بین جاذبه و انبساط شتابدار جهان کدام یک قالب میشود، زیرا براساس این مسئله میتوان سرنوشت کیهان را مشخص کرد. برای پیشبینی آینده کیهان انیشتین ثابتی را مطرح کرده بود که بین یک تا ۱۰ قرار میگرفت.
طبق ثابت انیشتین اگر نسبت جرم به حجم جهان بیش از عدد ۱۰ میشد تمام اجرام کیهان در نهایت بهیکدیگر نزدیک میشود، اما در غیر این صورت ماده و انرژی تاریک جهان را با انبساطی شتابدار از یکدیگر دور میکند و در نهایت جهان تبخیر میشود.
منظور از تبخیر شدن جهان چیست؟
هنگامی که انبساط در جهان رخ دهد ذرات بهصورت پراکنده قرار میگیرند و به نقطهای میرسیم که هیچ جهانی وجود نخواهد داشت از طرفی تمام اجرام در سیاهچالهها خواهند رفت و سیاهچالهها نیز در عظمت جهان گم میشوند.
انیشتین طبق معادلات خود به چه نتیجهای رسید؟
انیشتین در بررسی معادلات خود به این نتیجه رسید که جهان در نهایت باید ادغام شود؛ البته این نتیجهگیری مربوط به زمانی بود که ماده تاریک توسط بشر شناخته نشده بود به همین دلیل پس از شناخت ماده و انرژی تاریک و تأثیر این دو در انبساط جهان، انیشتین نتیجه گرفت که معادلاتش اشتباه است. با گذشت زمان دانشمندان دیگر نتیجه گرفتند که با وجود ماده و انرژی تاریک، معادلات انیشتین درست است؛ البته همچنان جهان درگیر موضوع سرنوشت جهان است.
آیا اکنون بشر قادر به پیشبینی آینده کیهان شده است؟
خیر؛ اکنون نمیتوان آینده کیهان را پیشبینی کرد و فعلاً باید منتظر دادههایی که از تصاویر تلسکوپ فضایی جیمزوب منتشر میشود، بمانیم. برای پیشبینی آینده کیهان ابتدا باید لبههای مرزی کیهان را مشخص و سپس مدل جهان را شبیهسازی کنیم که براساس این مسئله میتوانیم از وقایع آینده آگاه شویم؛ البته امکان دارد بُعد زمانی دیگری وجود داشتهباشد که از آن آگاه نبودهایم و ممکن است انرژی و ماده تاریک از این بُعد مورد بررسی قرار بگیرد.
سخن آخر...
بررسی آینده کیهان با توجه به شرایط کنونی بسیار پیچیده است، اما اگر به قرآن توجه کنیم، در دو آیه مسائلی پیرامون سرنوشت کیهان مشخص میشود. در آیه ۲۴ سوره انبیا به پدید آمدن کیهان اشاره شده و در آیه ۱۰۴ همین سوره نیز عنوان شده است جهان همانطور که در ابتدا پدید آمد مانند طوماری در هم میپیچد.
از این دو آیه میتوان نتیجه گرفت که کهکشانها و اجرام در سیاهچالهها فرو میروند همچنین میتوان نتیجه گرفت که بیگبنگهای دیگری نیز شکل میگیرد و جهانهای بسیاری تشکیل میشود. به طور کلی میتوان گفت که جهان یا حداقل بخشی از آن در هم ادغام میشود، اما برای پیشبینی آینده کیهان بشر نیازمند دانش بیشتری است.
کد خبر 610596منبع: ایمنا
کلیدواژه: کیهان کیهان شناسی ستاره شناسی علم ستاره شناسی اخترشناسی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق ماده و انرژی تاریک خوشه های کهکشانی سرنوشت کیهان سیاه چاله ها حال نزدیک نتیجه گرفت کهکشان ها نزدیک شدن راه شیری شتاب دار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۵۳۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موجودات فضایی احتمالا به این دلیل منقرض شدهاند!
ایتنا - یک ستاره شناس معروف با ارائه نظریهای جدید احتمال میدهد موجودات فضایی در اثر انفجارهای پرتو گاما منقرض شده باشند.
دکتر فردریک والتر، استاد نجوم دانشگاه استونی بروک نیویورک، معتقد است که انفجارهای پرانرژی پرتو گاما که در کهکشانهای دوردست مشاهده شدهاند، میتوانند دلیل اصلی عدم برقراری ارتباط میان موجودات فضایی و انسانها باشند.
بر اساس گزارش روزنامه دیلی میل، والتر در نظریه جدید خود میگوید: محتمل ترین سناریو این است که تمدنهای فضایی در اثر انفجارهای پرتوگاما نابود و منقرض شده اند.
انفجارهای پرتو گاما یا GRB که ناسا آنها را قوی ترین انفجارهای جهان می نامد، هنگامی رخ می دهند که سوخت هسته ای قلب ستارگان غول پیکر پایان می یابد و آنها زیر فشار وزن خود فرو میریزند و انرژی گرانشی عظیمی را آزاد می کنند.
والتر توضیح می دهد: این پرتوها بسیار متمرکز هستند و اگر در سطح یک کهکشان گسترش یابند، می توانند تقریباً ۱۰ درصد از سیارات آن کهکشان را تحت تاثیر قرار دهند.
وی معتقد است که این تنها یکی از تفسیرهای ممکن است و آن را "نوعی بیماری" توصیف می کند.
بر اساس مطالعات چندین دهه رصدخانه پرتو گامای کمپتون ناسا، این انفجارها در کهکشان راه شیری که زمین در آن قرار دارد، نسبتاً نادرند. اما در کهکشانهای دوردست، این پدیده بسیار رایجتر است.
به گفته والتر، برآوردها نشان می دهد که هر ۱۰۰ میلیون سال یا حدود آن، یک انفجار پرتوگاما در هر کهکشان رخ می دهد.
وی اضافه کرد: در فاصله یک میلیارد سال، می توان انتظار داشت که تعداد زیادی از تمدن ها، در صورت وجود، نابود شوند.